Kauphöll Íslands að verða að lítilli möppu hjá NASDAQ

Kauphöll Íslands sameinaðist OMX fyrir skömmu og nú blasir við sú nöturlega staðreynd að hún sé núna bara orðin að lítilli möppu sem er að detta ofan í skúffu hjá NASDAQ í bandaríkjunum.

Ég hef áður lýst þeirri skoðun minni að ekki þurfi mikið að gerast til að íslenskir bankar verði stærri erlendum bönkum að bráð út í hinum stóra heimi. Þar með skrúfast fyrir skattatekjur til Íslands vegna einkavæðingarinnar. Sala bankanna mun þá í ljósi tímans verða sambærileg við það að pissa í buxurnar sínar til að halda að sér hita í frostinu. Enn og aftur blasa við staðreyndirnar um hið falska íslenska efnahagsundur sem ég óttast að verði að hreinu aðhlátursefni þegar fram í sækir. Íslenska efnahagsuppsveiflan hefur nefnilega ÖLL verið tekin að láni hjá erlendum bönkum.

Ég vil helst hafa rangt fyrir mér í þessu efni.

Nasdaq yfirtekur OMX

Baugsstjórnin verður aðgerðarlítil og svifasein

Það blasir við eftir lestur málefnaskrár Baugsstjórnarinnar og viðtöl við Geir og Sollu að þessi stjórn verði tiltölulega aðgerðarlítil af þeirri einföldu ástæðu að þau hafa einsett sér að gera ekkert sem vekur upp deilur þeirra á milli.

Eftir langa aðgreiningu þessara flokka sem höfuðpóla stjórnar og stjórnarandstöðu getur enginn búist við öðru en að það séu ekki til ótal jarðsprengjur sem hægt sé að grípa til verði sá gállinn á fólki.

Spurningin er hins vegar sú hvort það sé alltaf ókostur að vera aðgerðarlítill? Stundum hafa þær breytingar sem stjórnarflokkar hafa framkvæmt reynst vera dauðans dellur og það má þar t.d. nefna lögin um Ríkisútvarpið ohf, eftirlaunafrumvarpið, fjölmiðlafrumvarpið, auðlindafrumvarpið og fleiri hefði mátt bíða og skoða betur.

Ég hef því trú á því að þessi stjórn verði dauðyflisleg og segi það bara hér til að espa þau til dáða!

Innihaldslaus froða

Þessi málefnaskrá einkennist af því að það var bara tilgangurinn að mynda stjórn og skipa í ráðherrastöður.

Málefnin eru bara almenn og skoðanalaus og taka eiginlega enga afstöðu nema í örfáum málum.

Íraksstríðið er t.d. bara "harmað". Hvað er nýtt við það? Solla hefur gætt þess vandlega að gera ekkert að ágreiningsmáli til að rugga ekki ráðherrastólunum. Þau ætla samt að reyna eyða "óútskýrðum launamun" kynjanna í störfum hjá ríkinu. Er ekki rétt að reyna fyrst að skýra launamuninn áður en farið er í ágiskunaraðgerðir?

Stóru orðin fyrir kosningar eru alveg gleymd og djúpt grafin í skapleysi stólaþeganna.

Ágreiningur um þjóðareign á náttúruauðlindum verði leiddur til lykta

Þunn fréttamennska

Mér finnst Mogginn ganga langt í að hampa Birni Bjarnasyni. Nú þykir leiðinlega bloggið hans vera nægilega gott til að vera fréttaefni.

Ég hélt að Mogganum væri það kappnóg að auglýsa Björn sem "elítubloggara" þó ekki sé verið að gera dagbókina hans að sérstöku fréttaefni! Af hverju hringdu þeir ekki bara í hann til að gera alvöru frétt úr þessu sjálfhælna bloggi. Nenna blaðamenn ekki lengur að tala við hann?

Ég hálf vorkenni honum þessa daga, Geir syndir með hann björgunarsundi út úr stjórnmálaöldunni og hann mun hætta innan árs. Eina ástæðan fyrir því að hann hættir ekki núna er sú að Geir hugnast ekki að Jóhannes í Bónus verði að ósk sinni frekar en Birni. 

Björn: Geir hefur haldið vel á stjórnarmyndunarviðræðum

Líklega snautlegasti formennskuferill Íslandssögunnar

Ég finn til með Jóni Sigurðssyni á þessari stundu. Þetta er einhver aumlegasti ferill sem nokkur maður hefur fengið á formannsstóli í grónum stjórnmálaflokki. En Jón er ekki beinlínis orsökin að vandamálum flokksins heldur Halldór Ásgrímsson.

Jón er settur með valdi í embætti í óþökk allra sitjandi þingmanna og annarra forystumanna sem þannig eru niðurlægðir opinberlega og sýnt algert vantraust. Hvernig gat nokkur búist við öðru en að Framsóknarflokkurinn tæki ekki alvarlega dýfu við svona niðurlægingu af hendi fyrrverandi formanns flokksins?

Jón Sigurðsson segir af sér formennsku

Örvæntingin um nafnið á stjórninni heldur áfram

Mér finnast skondnir þessir síendurteknu tilburðir nýju stjórnarinnar að baða sig upp úr Þingvallavatni til að reyna þvo burtu Baugsstjórnarnafnið.

Ímyndarsmiðirnir ráða hér greinilega för. Það á að maka Þingvöllum svo rækilega á stjórnina að hvergi sjáist Baugur undir neinum augum ráðherraefnana. 

Ný ríkisstjórn kynnt fyrir forseta Íslands innan skamms

Geir lætur þjóðina vita hver ræður - Björn áfram ráðherra í óþökk flestra

Geir Haarde heldur Birni Bjarnasyni inni sem ráðherra trúlega af tveimur ástæðum. Önnur er sú að hann vill sýna að hann láti ekki bjóða Sjálfstæðismönnum upp á það að ófræingarherferð Jóhannesar í Bónus hafi eitthvert vægi og svo trúlega hitt að Björn Bjarnason hefur beðið um aðlögunartíma til að fara út á segjum t.d. einu ári eða svo til að Jóhannes hafi ekki sitt fram.

Tími Björns er liðinn. Hann er orðinn allt of upptekinn af herleikjum, langar að stórefla allt eftirlit með fólki, vill setja á stofn leyniþjónustu, jafnvel her og er einn þeirra sem gengur með þá stórundarlegu kenndir að Ísland hefði eitthvert vægi í öryggisráði Sameinuðu þjóðanna, þetta örsmáa leppríki George W. Bush. Björn er hvatamaður að því að eyða hundruðum milljóna í þessa öryggisráðsdraumsýn sem hefði mátt nota í miklu þarfari hluti.

Það var arfasnjallt að plata Samfylkinguna í stjórn á næsta kjörtímabil. Stjórnarandstaðan er skilinn eftir nokkurn veginn alveg lömuð með nánast tvo menn í stjórnarandstöðu, þá Steingrím og Ögmund hjá VG. Aðrir eru liðónýtir í stjórnarandstöðu og verða nánast bara áskrifendur að laununum sínum í þinginu.

Ég held að ég leyni því ekki að ég er að dauðsjá eftir atkvæði mínu á Samfylkinguna, ég hætti nefnilega að kjósa íhaldið eftir 30 ár og sjáið hvað maður fær í hausinn, eiginlega bara það versta úr báðum flokkum!

Móðgun við Ágúst Ólaf og Katrínu Júlíusdóttur

Það er deginum ljósara við þessa skipan í ráðherraembætti að Geir og Solla eru einráð um val ráðherranna.

Þórunn Sveinbjarnardóttir er sérstakur skjólstæðingur Sollu sem fyrrverandi kosningastjóri R-listans og fyrrverandi framkvæmdastjóri kvennalistans. Hún hafði dottið niður í þriðja sæti í prófkjöri Samfylkingarinnar í SV-kjördæmi og gat því ekki gert eðlilegt tilkall til ráðherrasætis. Hins vegar var deginum ljósara að Katrín Júlíusdóttir sýndi henni þá vinsemd að bjóða sig ekki fram til 1. sætis sem ég tel að hún hefði unnið auðveldlega hefði hún kært sig um það. Ég er móðgaður fyrir hönd Katrínar.

Ágúst Ólafur er varaformaður og í hann er hent pínulitlum orðaskít sem enga merkingu hefur "að sjá um innra starf flokksins". Solla vanvirðir þann stiga sem settur er í stjórn Samfylkingarinnar og ég er líka móðgaður fyrir hönd Ágústs Ólafs. Eina mögulega skýringin á því að Katrín og Ágúst Ólafur láti sér þetta lynda er að þeim verði skipt inn í ráðherrastóla á miðju tímabili, Solla hlýtur að hafa lofað þeim því.

Á sama máta er Geir Haarde að ögra kjósendum Sjálfstæðisflokksins með því að halda inni Birni Bjarnasyni og Einari K. Guðfinnssyni og leyfir sér að niðurlægja bæði Sturlu Böðvarsson og Kristján Þór Júlíusson. Væntanlega verður Birni Bjarnasyni skipt út eftir ár eða svo þannig að hann fái virðulegri brottför heldur en þá sneypu sem Jóhannes í Bónus ætlaði honum. Björn var sannarlega kominn neðar í vinsældum hjá kjósendum en t.d. Illugi Gunnarsson og Bjarni Benediktsson.

Formenn beggja stjórnarflokkanna hafa þann háttinn á að ræða einslega við alla þingmenn til að beygja þá til hlýðni og leggja bara heildarpakkana sína til samþykktar í heilu lagi eða synjunar. Maður sér núna að lýðræðið á Íslandi er bara lýðræði fyrir tvær manneskjur: Geir og Sollu.

Þrjár konur og þrír karlar ráðherrar fyrir Samfylkingu

Þingmennirnir beygðir til hlýðni einn eftir öðrum

Þetta er aðferðin til að fá út óskaniðurstöðu áður en þingflokkarnir eru kallaðir saman. Formennirnir taka alla þingmenn á einkafundi til að skikka þá til hlýðni við yfirvaldið og láta þá samþykkja einráða niðurstöðu þeirra um skipan ráðherraembætta. Það er ekki kosið um ráðherraembætti á þingflokksfundum, bara hvort menn sætta sig við heildartillögu formannana.

Þegar á reynir er eina lýðræðið í landinu, lýðræði formannana Geirs og Sollu. 

Fundir með þingmönnum halda áfram

Nákvæmlega ástæðan fyrir því að kjósa Samfó með hálfum huga

Ég fæ það greinilega strax í bakið að kjósa Samfylkinguna vitandi um þá tilhneigingu Sollu til að þröngva kynjajafnréttinu alls staðar óháð hæfileikunum til starfans. Hún virðist ekki skilja að með sömu rökum eigi að velja svartan, múslima eða bara útlending í ráðherrastöðu.

Það er með öllu óþolandi að frambjóðendur sem kjósendur hafa kosið fremst í röðina skuli þurfa að hlýta þessu kynjakjaftæði. Samt eru konurnar jafnmargar sem kjósendur, gleymið því ekki að þær kjósa þetta líka. Stjórnunarhæfileikar hafa nefnilega ekkert með kynferði að gera heldur hæfni einstaklingsins burtséð frá kynferðinu.

Staðreyndin er bara sú að konur gefa sig minna að stjórnmálum og eiga því ekki meiri rétt til vegtyllna nema í samræmi við það. Það fer að koma tími á að veruleikinn verði endurbyrtur fólki.

Ingibjörg Sólrún: Skipting kynja í ráðherraembættum jöfn