Ráðalausir, hugmyndalausir og vonlausir

Mér finnst eins og að fundahöld helgarinnar endurspegli ofangreinda fyrirsögn. Það er nefnilega að verða morgunljóst að enginn hefur hugmynd um það hvernig á að bregðast við svona ástandi.

Það hljóp styggð í fuglagerið og það veit enginn í hvaða átt hópurinn flýgur og því siður hvar og hvenær hann sest aftur. Hagfræði er þess vegna í svona ástandi bara ágiskunarvísindi eins og svo mörg önnur fræði.

Þokukennd yfirlýsing um að ná samkomulagi um HUGMYNDIR um hvernig bankarnir gætu unnið saman að því að tryggja stöðugleika í fjármálalífinu í samvinnu við ríkisstjórn og Seðlabanka hlýtur að segja okkur allt um algert ráðleysi. Ég hef á tilfinningunni að það hafi verið setið lengur við að búa til loðna orðalagið í feitletruðu setningunni en að velta upp einhverjum raunverulegum góðum ráðum. 

Milljarðar sem hafa verið settir í alls kyns bruðl og tímaskekkjur væru betur komnar í varasjóðum núna. Það er orðið tímabært að færa þetta samfélag til nútímans og fleygja út óþarfa huglægu rugli sem þjóðin getur verið án. 

Sameiginleg aðkoma að Glitni

Háir stýrivextir og krónubréfin rústuðu krónunni

Ég er kominn á þá skoðun að hávaxtastefna Seðlabankans hafi valdið hruni krónunnar meira en annað.

Útgáfa erlendra fjármálastofnana á krónubréfum í skjóli hárra stýrivaxta hafi gert krónuna óeðlilega sterka á meðan allt lék í lyndi en valdi hruni þegar almenn tiltrú á efnahagslífið gufar upp. Þjóðnýting Glitnis bætir síðan enn í vegna þess að það fór nákvæmlega engum sögum af erfiðleikum á þeim bæ og það gerir okkur ótrúverðug í framhaldinu með hina bankana og fjármál ríkisins.

Þetta styður enn frekar þá skoðun að Seðlabankinn og stefna hans í stýrivaxtamálum sé hér mjög stór þáttur í gengishruninu. Ef ekki hefðu verið himinháir stýrivextir og þar af leiðandi svona svakaleg eftirspurn eftir krónum í spákaupmennsku útlendinga, hefði gengi krónunnar trúlega verið mun lægra og ekki komið svona þungur og illbær skellur í einu lagi eins og nú er raunin. 

Rætt við norræna seðlabanka

Geir lét þá vita af væntanlegri sameiningu Landsbankans og Glitnis

Það er ekki glæta í atburðum undanfarinna daga nema tilgangurinn hjá Davíð hafi verið að koma Glitni á skrapverði inn í Landsbankann. Til þess er notað lausafjárkvef Glitnis.

Til þess að þessir verknaðir allir fái einhvern frið þarf að upplýsa helstu leikendur á þann hátt að þeir maldi ekki of mikið í móinn eftir á. Þá á ég við stjórnarandstöðuna og helstu keppinautana á fjármálamarkaðinum.

Landsbankinn og Björgólfur Thor hafa safnað undanfarið. Landsbankinn selur Straumi erlendu starfsemi sína og Björgólfur Thor hefur að undanförnu gert sig "liquid" til að mæta því sem hann kallaði sjálfur "brunaútsölu".

Allt þetta brölt á eftir að ganga mjög nærri Sjálfstæðisflokknum. Eignatilfærslan frá hluthöfum Glitnis yfir á (væntanlega) hluthafa Landsbankans eru svik sem stór hópur Sjálfstæðismanna mun ekki fyrirgefa Davíð og Geir.

Það verða því miður vondar afleiðingar af þessum síðustu fjörbrotum Davíðs. Vantraust fólks á stjórnmálamönnum og stjórnendum fjármálastofnana mun taka langan tíma að jafna sig. Ég er auk þess sannfærður um að fólk eigi eftir að verða mjög hissa á því í framtíðinni að einn maður skuli yfirhöfuð hafa haft slíkt vald til að setja efnhagslíf heillar þjóðar í jafn mikinn vanda og raun ber vitni í jafn annarlegum tilgangi.

Kaupþingsstjórar í stjórnarráðinu