"Velvild" ESB landa í hruninu er ekki mjög aðlaðandi

Ég fæ alls ekki skilið löngun sumra til að ganga í ESB. Ég skil alls ekki hvernig fólki dettur í hug að fórna tiltölulega nýfengnu sjálfstæði til manna sem eiga þá að stjórna frá Brussel. Ég skil enn síður stjórnmálamenn sem láta kjósa sig með það að sérstöku markmiði sínu að færa sína stjórn í hendur útlendinga. Hvernig getur nokkur manneskja túlkað þetta annað en sem landráð.

Enn og aftur minni ég á að einn aðal landráðamaður Íslands, Eiríkur Bergmann, sem er á fullum launum frá einni af undirstofnunum ESB, sagði beinlínis þetta:"Það er fullveldi að mega afsala sér fullveldi".

Það má vera einhver millivegur á því stærilæti sem hér gekk yfir í gróðæristímanum og þeirri dæmalausu minnimáttarkennd eftir hrunið sem felst í því að við séum svo miklir aumingjar að eiga ekki skilið að vera sjálfráð.

Segir aðildarumsókn að ESB vera í uppnámi

Athugasemdir

[Sigurjón, 7.9.2009 kl. 01:39]

Sæll Haukur.

Eins og þú hefur marg oft bent á: ESB er enginn kærleiksklúbbur.