Álversstækkun ekki einkamál Hafnfirðinga - Mengun er takmörkuð auðlind

Ef ég skil umræðu um Kyoto bókunina og það að mengun sé orðin að takmarkaðri auðlind þá liggur í augum uppi að stækkun álversins í Straumsvík sé ekki lengur einkamál Hafnfirðinga. Heldur ekki Reyknesinga, Húsvíkinga, Skagfirðinga eða yfirhöfuð nokkurra sem vilja fá að reisa hér verksmiðjur með mikilli mengun.

Mér sýnist ljóst skv. ofansögðu að Hafnfirðingar, sem sveitarfélag, geti ekki ráðstafað upp á eigin spýtur mengunarkvóta Íslands án þess að það verði ekki viðfangsefni stjórnvalda.

Blómaskeið Sjálfstæðisflokksins að renna út?

Ef undirritaður fær við nokkuð ráðið þá mun blómaskeið Sjálfstæðisflokksins renna út við næstu kosningar.

Hvernig getur fólk hugsað sér að kjósa Sjálfstæðisflokkinn með þessa dæmalausu afrekaskrá í eftirdragi: Gjafakvótaruglið, eigingjarna eftirlaunafrumvarpið, hefnigjarna fjölmiðlafrumvarpið, frumvarpið um RÚV, dómsmálaeineltið á Baug, þöggun olíusamráðsins, einkavinavæðing ríkisfyrirtækjanna,  væntanleg einkavæðing veitufyrirtækjanna, einkavinaráðningarnar í dómskerfinu, upphafning siðblinda sakamannsins, útblásna utanríkisþjónustan, málaferlin við öryrkjana, stolni kosningastyrkurinn úr ríkissjóði, vaxtaokrið frá Seðlabankanum, okrið á neysluvörunum og almenn óstjórn efnahagsmála.

Er ekki kominn tími til að gefa þessu liði smá frí? 

Allt á réttri leið

Hræringarnar í pólitíkinni um helgina eru hinar skemmtilegustu í langan tíma. Það er bara vonandi að eldhugarnir sameinist fyrr en síðar og þá getum við vænst þess að það vori snemma þetta árið!

Sunnudagshugvekjan: Stjórnmálaflokkarnir í hlutverkum gróðursins

Flokkurinn (með stóru effi), er bara fræ. Hvað hann verður veit engin. Með vökvun, næringu og umhyggju getur hann orðið hvað sem er strá, blóm eða jafnvel tré.

Vinstri grænir eru eins og blóm sem virðist í augnablikinu vera fullútsprungið. Óheppni veldur því að það á rætur sínar í skugganum. Þessi skuggi geymir neikvæðni, öfgafullan femínisma og þeirri áráttuhugsun að allir geti lifað á loftinu án þess að hafa neitt fyrir því. Hugsjónaleikurinn þeirra ber næstum alltaf skynsemina ofurliði.

Frjálslyndir eru eins og blóm á jaðri skuggans. Það virtist vera að breiða úr sér á hinn myndarlegasta hátt en því miður gróðursett í sandinum. Svo eru blaðlýsnar líka byrjaðar að naga stöngulinn. Það gæti farið svo að þetta blóm deyi skyndilega áður en það nær fullum blóma.

Samfylkingin er lítið tré. Vegna afstöðu sinnar til sólar hefur það bara vaxið í eina átt, til Evrópu. En það nær aldrei að vaxa þangað. Til þess að það þarf að fara yfir Atlantshafið og það er bara einfaldlega of langt.

Sjálfstæðisflokkurinn er stærra tré. Á því eru myndarleg laufblöð og það er fjarska fallegt. En
þegar betur er að gáð, eru trjámaurarnir að éta það innan frá. Þeir eru reyndar svo aðgangsharðir
að þeir éta stundum hvern annan. Þeir eiga enn eftir að éta heilan helling. Tré af þessari stærð
getur fallið jafn auðveldlega og lítið tré. Fallþunginn verður bara meiri.

Framsóknarflokkurinn er afgamalt tré sem varð fyrir græðgiseldingu. Leifarnar af því eru eins og
kræklótt brunarúst upp úr jörðinni. Það á bara eftir að koma með litla skurðgröfu til að hreinsa
upp restina.

Það ER munur á stefnuskrám stjórnmálaflokkanna

Flestir stjórnmálaflokkanna hafa stefnuskrár sem vísa til manngildishugsjóna og eru þannig sem betur fer sammála um mjög mörg veigamikil mál, en ekki öll.

Hefurðu lesið stefnuskrá flokkanna með tilliti til þess hvað þú getur kosið miðað við þínar eigin skoðanir?

Hér fyrir neðan er það sem ég las út úr stefnuskrám flokkana á vefsíðum þeirra. Hér geturðu borið saman það sem skilur á milli þeirra: (FLOKKURINN stefnir að því að fá listabókstafnum A úthlutað:

                                                                          A      B     D       F      S       V

Vill hreint sakavottorð frambjóðenda                       Já    Nei    Nei    Nei   Nei    Nei
Vill hafna aðild að Evrópusambandinu næstu 4 ár     Já    Nei    Já     Nei    Nei    Já
Vill leiðrétta eftirlaunafrumvarpið                            Já    Nei    Nei    Nei    Nei    Nei
Vill afnema styrki til stjórnmálaflokka                     Já    Nei    Nei    Nei    Nei    Nei
Vill afnema gjafakvótann í sjávarútvegi                   Já    Nei    Nei    Já     Nei    Nei
Vill uppræta spillingu                                            Já    Nei    Nei    Nei    Nei    Nei
Vill að landið verði eitt kjördæmi                             Já    Nei    Nei    Já     Nei    Nei
Vill lýsa andstöðu við Íraksstríðið                            Já    Nei    Nei    Já     Já     Já
Vill hafna þátttöku í hernaðarbandalögum               Já    Nei    Nei    Já     Nei    Já
Vill umbera mismunandi skoðanir félaga á málum   Já     Nei    Nei    Nei    Nei    Nei
Vill kjósa formann og stjórnendur beinni kosningu    Já    Nei    Nei    Já     Nei    Nei
Vill kjósa frambjóðendur í lokuðu prófkjöri               Já     Já     Já     Nei    Já     Já
Vill að ríkið hætti óþarfa samkeppnisrekstri             Já     Nei    Nei    Nei    Já     Nei
Vill að opinberir aðilar reki grunnveitukerfi               Já    Nei    Nei    Nei    Nei     Nei

(Ef ekkert er tilgreint í stefnu flokkanna á vefsíðum þeirra túlkast það sem Nei) 

Athugaðu hvar þínar skoðanir liggja og spurðu svo sjálfan þig hvað þú eigir að kjósa.

Sjálfseyðingarflokkurinn Frjálslyndi flokkurinn

Það kemur mér ekki á óvart að Frjálslyndi flokkurinn sé í velmegunarvanda. Grunnurinn að leikreglum innan flokksins er ónýtur.

Það er klúður að kjör æðstu embættismanna hans skuli fara fram rétt fyrir kosningar. Það að þeir berjist innbyrðis svona rétt fyrir kosningarnar er dæmalaust hugsunarleysi.

Það er líka galli að forystumenn hans geti ekki farið í vinsældasamkeppnina með drengilegri hætti. Líklega hefur þetta fólk aldrei tekið þátt í íþróttakeppni og þurft að sætta sig við úrslit í slíkum leikjum. Einnig er ljóst að ekkert umburðarlyndi hafa þau gagnvart mismunandi skoðunum innan flokksins og kunna greinilega ekki að vinna úr skoðanaágreiningi.

Mér var gert fyllilega ljóst að Frjálslyndi flokkurinn ætlaði ekki að viðhafa lýðræðislegar leikreglur varðandi prófkjör. Það ætti að stilla upp lista og því er ekki fyrir nýtt fólk að sækjast þar að sem frambjóðendur.

Það er því deginum ljósara að flokkurinn á í verulegum vanda vegna illdeilna fólks sem sér ekki heildarhagsmuni flokksins fyrir eigin valdagræðgi. Þau eru upptekin af því að olnboga sig hvert fram fyrir annað með öllum brögðum, mest smekklausri illmælgi.

Mitt í velgengni skoðanakannana er flokkurinn á vegi sjálfseyðingarinnar. 

Eru stórir hlutir endilega góðir hlutir?

Það virðist vera í mannlegu eðli að reyna að hafa nánast alla hluti eins stóra og mögulegt er. Metnaður mannsins til að bæta tilveruna með stækkun allra hluta virkar hins vegar oft þveröfugt við góðar fyrirætlanir.

Þegar hlutir verða stórir er nefnilega hættan á að skaðinn verði meiri bara vegna stærðarinnar. Í sinni einföldustu mynd er hlutur sem þú missir á tærnar skaðlegri eftir því sem hann er stærri og þyngri. Sama má segja um önnur fyrirbrigði.

Ef George W. Bush hefði verið áfram ríkisstjóri í sjálfstæðu ríki Texas er ótrúlegt að hann hefði lagt út í stríðið við Írak. Sem forseti bandaríkjanna gat hann hins vegar leitt bandalag rúmlega 50 smærri ríkja í stríð sem engum finnst lengur nokkurt vit í. Hörmungarnar af þessu stríði eru öllum ljósar.

Sömu hugmynd hef ég um væntanleg bandaríki Evrópu þ.e. Evrópusambandið. Dettur einhverjum í hug að ekki verði búið til toppembætti þar sem geti verið jafn valdamikið þegar fram í sækir. Það er stundum misskilið en völdum er ekki úthlutað sem auðmjúku fyrirbrigði. Völd eru oft tekin í meiri mæli en ætlast var til.

Ég óttast að ef Evrópussambandið nær því að verða sambandsríki að þá séum við bara að auka áhættuna af heimsstyrjöld ef ígildi tveggja "Bush"ara sætu við völd og þeir yrðu saupsáttir vegna t.d. tollamála. Það þarf stundum ekki meira til bullandi ósættis.

Mér finnast Evrópusinnar ekki líta á þessi rök. Eingöngu horft til einhverra peningalegra væntinga sem eru löngu brostnar. Íslendingar verða bara skattlagðir af Evrópusambandinu niður í lifistandard hinna fátækari Evrópuþjóða. Hér virðist vanta rökhugsun.

Mín skoðun er sú að íslendingar eigi að taka virkan þátt í störfum sameinuðu þjóðanna og láta ógert að styðja stækkun ríkjabandalaga nema á heimsvísu. Annað hefur alltaf tilburði til að bera með sér eineltisbrag sem er ógeðfelldur.

Hver er þín skoðun?

Hvalveiðar urðu tímaskekkja

Mér, eins og mjög mörgum íslendingum, þykir ótækt að láta útlendinga segja mér fyrir verkum. Hvað ég má og hvað ég ekki má í málum sem eru spurning um sjálfstæði okkar sem þjóðar og ekki síður því hvernig við högum lífsbaráttu okkar og fæðuöflun. Hvalir voru eitt sinn hluti af fæðuöflun okkar.

Umheimurinn er okkur andsnúinn að þessu leyti.  Hvalverndarsinnum hefur tekist að snúa almenningsáliti heimsins gegn hvalveiðum á tilfinningalegum grunni. Þrátt fyrir að við höfum fært sterk rök fyrir að sumar hvalategundir séu hreint ekki í útrýmingarhættu er bara ekkert á það hlustað. 

Rúmlega 20 ára hlé á hvalveiðum hefur líka þýtt að við borðum bara ekki hvalkjöt lengur. Eitthvað virðist vera erfitt að selja þessi 150 tonn sem búið er að verka og því nokkurn veginn að verða ljóst að þetta er orðin tímaskekkja hvort sem okkur líkar betur eða verr.

Það er því líklega réttasta ákvörðunin að hætta hvalveiðum í bili. Það þjóni best okkar hagsmunum til lengri tíma. Hins vegar þurfum við að sjálfsögðu að fylgjast með því að óheft fjölgun hvala hafi áhrif á aðra fiskistofna sem við viljum nýta. Það þarf að hjálpa náttúrinni við að halda jafnvægi í þessum efnum.

Við eigum rétt á að veiða hvali, ekki spurning. Eigum við að veiða þá okkur til skaða og armæðu er hin spurningin.  

Þess vegna eru íþróttir svona skemmtilegar

Það er ótrúlega stutt á milli þess að okkar íþróttafólk sé annað hvort safn af skúrkum eða hetjum.

Núna eru þetta bara hetjur. Landsliðið í Badminton orðin A-þjóð með glæsilegum sigri í B-keppninni. Til hamingju krakkar!

Fór í badminton sjálfur á meðan landsleikurinn við Frakka var og okkur þótti salurinn frekar þunnskipaður, enda margir að fylgjast með hreint ótrúlegum leik. Inn á badmintonvöllinn fengum við þessar æðislegu hálfleikstölur. Þér héldu svo haus í seinni hálfleik og við fáum að fylgjast með þeim í keppni þeirra bestu áfram. Glæsilegt!

Svona íþróttadagar í skammdeginu gera allt heiðbjart. 

Einkavinavæðingin fyrir rétti - Spáið í brosið...

Þessi mynd er af nýjum eigendum Íslenskra aðalverktaka. Sævar Þór Sigurgeirsson, Jón Sveinsson og Sturla Sigurjónsson bíða eftir vitnaleiðslum. Einn þeirra Jón Sveinsson var stjórnarformaður í IAV og sat auk þess í einkavæðingarnefnd þ.e. báðum megin borðsins.

Hvað getið þið ráðið í bros þessara herramanna?