Nýjung: Að skammast sín fyrir að gera vel

Ég er einn af þeim sem burðast við að reyna ná einhverjum tökum á golfinu. Þetta er á flesta lund hin ágætasta íþrótt, félagsskapur og útivera.

Oftast er hægt að segja að golfiðkunin sé til ánægju. Næstum alltaf er félagsskapurinn mjög góður, göngutúrinn fínn, veðrið misjafnt en maður er ekki alltaf ánægður með kúluspilið sjálft. Þannig er það hjá mér núna. Ég geri mig sekan um mun fleiri mistök á vellinum en forgjöfin mín gefur til kynna og það veldur því að forgjöfin hefur hækkað undanfarið ár.

Þá dettur manni í hug að fara til golfkennara og ég pantaði tíma hjá Úlfari Jónssyni, golfsnillingi og margföldum Íslandsmeistara.

Áður en Úlfar birtist í kennslutímanum náði ég í fötu af boltum og ákvað að hita aðeins upp. Mér til hálfgerðrar skelfingar voru næstum allir boltar strikbeinir! Úlfar kemur á svæðið og þessi beina vitleysa hélt bara áfram. Mér leið nú eins og algjörum hálfvita því ekkert var í raun hægt að kvarta yfir slættinum og í fyrsta skipti á ævinni skammaðist ég mín alvarlega fyrir að gera eitthvað vel.  Alltaf upplifir maður eitthvað nýtt!

Athugasemdir

[Svartinaggur, 28.6.2007 kl. 18:18]

Mörfíslögmálið lætur ekki að sér hæða. Lafir bilaður bíll ekki oftast í lagi þegar þú ert loksins kominn með hann á verkstæðið og bifvélavirkinn bíður eftir að þú sýnir honum hvað er að?